KALEM KALEM STOKLANMIŞ RUH HALİ

Birikmesine izin vermemek lazım aslında...


Bu kelimelerin birikmesi ishal gibi bir şey... Olmayacak yerde patlayacak noktaya gelebilirsin. Kalem olmaz, kağıt olmaz, dijital ekranın, aypedin falan olmaz, morarırsın. Beynindeki depoda stokladığın kelimelerin zamanla kokuşup bozulabilir. Hele ki kalbinde herhangi bir kelime tortusu oluşursa, çok yaşamazsın adamım. Dikkat et kendine.


Ruhuma müsil içirdiler. Tutmuyor. Ruh cırcırı oldum galiba. Kelimelerin saklama kapları yok. Annem öğrenci evimi ziyarete gelirken; plastik, ağzı kapaklı kaplarda benim yapıp yiyemeyeceğim yemekler getirirdi. Ben de şimdi senin belki de duyup heyecanlanamayacağın kelimeler saklıyorum o kaplarda. Bırak heyecanı, kelimeyi kelime olduğuna pişman edebilir olduğunu bildiğinden, kelimeler bile korkuyor senden.


Stoklanmış kelimeleri denetime çıkan belediye zabıtası yada mali polis. Bu sensin galiba.


Ama bir gün belki... Cesaretlenir kelimeler. Kelime stokçusu ruhumu denetime gelen mali polise açıverir tüm tutuk mısraları...
Biraz daha
bira daha
bir daha
bi daha
b da
b d
b
beklemek lazımdır belki.


Ruh halimi kalem kalem stokluyorum... Ve dua ediyorum lütfen öldürmesin kalpteki kelime tortuları...
Aslında mali polis ben çok küçükken bir kez daha yaşamıştım bu korkuları...


Serhat CAN / 25.07.2011